Met slechte benen was ik toch vrij actief vandaag. Het parcours sprak me weer aan en ik kon me niet bedwingen. Ik reed heel attent vooraan en ging mee met elke kanshebbende demarrage. Als we dan wegwaren met een groepje ging ik bewust niet voluit. De beentjes voelden echt niet al te geweldig aan, en ik wou nog wat reserve houden. Uiteindelijk kon een Australische ontsnappen. Er volgde geen echte reactie vanuit het peleton en zo'n 2 rondes van het einde ging ik alleen in de achtervolging. Even later kreeg ik het gezelschap van Veerle Ingels. Ik zat redelijk choco en profiteerde van haar goede inzet. Even later kwamen we aansluiten bij de koploopster en een halve ronde later kregen we ook nog het gezelschap van Lensy Debboudt. We bleven goed ronddraaien en er kwam geen reactie meer vanuit het peleton. De laatste ronde was echt gekkenwerk! Er werd helemaal niet meer rondgedraaid en de aanvallen volgden zich constant op. Nog nooit meegemaakt! Hier kende ik dan nog even een moeilijk momentje, maar na even op de tanden te bijten kon ik terug aansluiten. Ik had al snel door dat de 2 Belgen de Australische het vuur aan de schenen legden. Iets voor de laatste helling, zo'n 2km van het einde, ging ik mijn eerste kans. En blijkbaar was dit de beslissende! De 2 andere Belgen legden de druk bij de Australische, die blijkbaar de moed opgaf. Ik kon het niet geloven, maar schakelde voor de zekerheid nog een paar tanden groter. Op 500m voor de aankomst keek ik om. Ik zag nog steeds niemand. Het was binnen! Wat een kippenvelmoment! NUMERO 1 !!!